Yalnızlık olmasa şiir olmazdı...
gözlerin yalnızlığımda hep vardı
imgeler simgeleştiğinde yanımda aşkın vardı
Kahır tutanakları varsıldır ömrümün
Ağaçlara kazılan sevdalar yanıp köz olmuş
Tüm bahar vurgunlarının bedeli ödenmiştir
Arı postişini bağlayıp aşkın saçlarına
Şehir son kez sana sustu.
Limanıma ilk gelen gemiler geberdiler.
ömrüme kattığın nefesin,
iliklerime doldurduğun yangının,
kitabını yazdığım gözlerin,
Bir martı sorarsa bir vapura
İçinde aşk var mı diye?
Simitle martı doyuran bir aşk yoksa içinde
Vapur ne cevap verir?
Ay yüzü yüzsüzdü, ihanet gibi boğmuş bedenimizi
Bulutta yağmur, bizde gözyaşı prangalı,
Düşümüzün dudaklarında inci uçuğu rujla kapatılmış
Düş başka bir düşü doğuruyor,
Umudu tüketiyor aşk.
Martısız deniz gibi yürek sensiz.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!