Mehmet Bicik Şiirleri - Şair Mehmet Bicik

Ben kurudum,
Gül kurudu.
İçimdeki çağlayanlar,
İlham kaynakları
Kurudu…

Dünya,
Dar geliyor artık.
Gözlerim,
Yorgun,
Mahmûr..
Günlerdir

Gönül eğlendirmek, maksadın.
Sen, benim yârim olamazsın! ...
Kötüye çıkmış zâten adın,
Sen, benim yârim olamazsın! ...

Güveneyim desem, güven vermezsin.

Gittim gurbet ellere,
Düştüm türlü dertlere,
Karıştım akan sellere,
Durulacağım günü beklerim.

Gözlerimden akan yaş oldu.

Bir gece
Çık gel ansızın…
Konuşalım sabahlara dek…
Öyle çaresizim ki,
Sorma!
Kırma

Kâlpten silip attım seni,
Hayatımda artık yerin yok..
Seviyorum diye kandırdın beni,
Yalan sözlerine karnım tok..

İstemem aramanı, unut geçmişi.

Bir rüyâydı
Gördüğümüz…
Hem de
Çok çabuk biten,
Gerçekleşmeyen
Bir rüyâ…

Çıktık meydana yayları gerdik.
Düşmanın kellesini yerlere serdik.
Vatan uğruna binlerce şehîd verdik.
Kanla sulanmış toprağımız bizim.

Başbuğumuz haber saldığında,

Ağlarken
Gülmek nedir,
Bilir misin sen?
Gözyaşlarıyla
tebessümün karışması..
Tıpkı,

Yâr,
Git başımdan,
Ben sana göre değilim…
Senle olmaz,
Biliyorum…
Hem kötüyüm,