Mehmet Bestoy Şiirleri - Şair Mehmet Bestoy

Ne çökersin üstüme
kızıl akşam

Ne durursun karşımda
kızıl toprak
kızıl tuğla

ben sordum:

Sen daha ne yaşadın ki....bir ömür mü bitti?
Söyle bana yaşamak bir ömür mü, anlık mı
Söyle yaşamında benim yerim ne
Söyle bana beni ne kadar yaşayabildin

al ekmeği
karım var
böl ikiye
çocuğum
parçala daha
ya henüz olan torunum

başımdan aşağı
ıssı sular
kadar temiz, berrak
dolar
yüreğimde en nadide sevgiler...

Beyaz saten
biraz da ipekli danteller
giymiş düşümde
göğüslerin

sevgiymiş aşkmış

Köprü başında bir heyecan
cılız sandallar salınır gölde
bir sevdalı küçük kalabalık
Çeçen Adasına yola çıkmak üzre

bir kasa domates,sivri biber

Gece yarısı gülümsediğinde
Ay, sana ve bana
Sanki yanyanayız
sarılmışız
gökyüzünün karanlığına

hadi caniko
hadi ama
kalk caniko
kalk oradan
yaklaş caniko
yaklaş yanıma

Ürküyor, titriyor
biçare
Ölüm döşeğinde

Kaderinin son perdesi de
kapanmak üzere

sene 1946

Süremedim toprağımı
toprağımdan sürüldüm