Gidişin bir intiharın habercisiydi
Oysa varlığın yaşamamın sebebiydi
Şimdi beni sırtımdan yaralamak yerine
Gözlerime mil saplasaydın daha iyiydi.
Ne senin adın kalleş diye anılırdı
Kokundan uzak sıcaklığından yoksun
Hayalinle birlikte boş evimdeyim.
Dışarıda yağmur var sen ise yoksun
Yalnızlığın koyusuyla birlikteyim.
Aklımdasın tek seni düşünüyorum
Yürürken yollarda ayaklarıma batıyor
Çakıl taşları...
Kafamda ki düşünceler sızlatıyordu
yüreğimde ki yaraları...
Acaba haykırsammı diyordum
Yoksa dağlar yankı yapar mı?
Kollarımda parçalandı aynalar
Bakarken gülerdim kendimce
Ve birde seni görürdüm aynalarda
İşte o zaman kafese konmuş kuşlar gibi
Oradan oraya çırpınırdım
Unutmadım,unutmadım hayır unutmadım
Kahretsin bu gecede bin kadeh içtim
Kahretsin bir zalimi sevdim
Hayatımdan canımdan vazgeçtim
Sensizliğe bin defa direndim
Ve kahretsin seni sevdim.
Bak yıldızlar ismini yazıyor gökyüzünde
Bulutlar taç olup saçlarına konmuş.
Güldükçe güller açan o güzelim yüzünde
Melekler sana güzellikleri sunmuş.
Korkuyorum o yıldızların
Ayaklandı beynimde anılarım
Mazimin ağırlığıyla yorgunum
Gör bak tutmuş yakamı yarınlarım
Böylesi yargılanmaktan yorgunum.
Yorgunum böylesine beklemekten
Zalimsin ecel gibi zamansızsın
Kalleşsin kurşun gibi amansızsın
Ne kadar savaşsamda ben seninle
Cellatsın darağacından farksızsın.
Sevdamsın dağların ardında kalmış
Unutmadım seni,unutamıyorum
Beş para etmiyor bulduğum numaralar
Avuntusuz deli saçma çıkmazlardayım
Unutmuyorum,unutamıyorum
Kahretsin aklımdan atamıyorum seni.
Bütün engelleri yıkarcasına
Dağları denizleri aştı sevdam
Yarına bir ümit taşırcasına
Ayları seneleri aştı sevdam
Ortadan kaldırıp umutsuzluğu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!