Seni sevmeme kimse engel olamaz, senden başka,
Seni bu kadar çok kimse sevemez, benden başka,
Seni sevdiğimi kimse bilemez, senden başka,
Seni özlediğimi kimse bilemez, benden başka.
Benim kurtuluşum kimseden gelmez, senden başka,
Sesine bile hasret kaldım, duymadım yokluğunda,
Yalnızlık acısı doldu içime, gecenin karanlığında,
Uyuyamaz oldum yıkıldım, her gecenin sabahında,
Sen ise umursamadın, pembe rüyalardasın yatağında.
Aradım seni defalarca, anlayamadın seni sevdiğimi,
Yalan dünyanın tatlı insanları,
Sizler tattırdınız acı duyguları.
Öldürdünüz yaşanası aşkları,
Bastırdınız bağrıma taşları.
O taşlar sizin kalpleriniz,
Gözlerim aradı sizi, siz ise tatildesiniz,
Ben yalnızlardayım, siz ise evinizdesiniz,
Çok özledim sizleri, bunu iyi bilesiniz,
Yıkmıştı beni, duyduğum son sesiniz.
Bir ayı bitirdim, sizin özleminizle,
Bugün duyamadım o tatlı gülüşünü,
Seyredemedim senin o gülen yüzünü,
Sevgiyle parıldayan kara gözünü,
Göremedim yaşattın bana hüzünü.
Nedir seni böyle aniden değiştiren,
Latifelerimiz eskidi, yenileri lazım artık,
Sende yolabilirsin, kazım artık,
Söyleyin çekilmiyor mu nazım artık,
Sizleri etkilemiyor mu, çaldığım sazım artık,
Okuyan ve anlayanlara olacak, yazım artık,
Bağrında ısıtsan da, geç kaldın ayazım artık,
Oku hepsini, anlaya anlaya,
Anladıkça ağlaya ağlaya.
Oku hepsini, kavraya kavraya,
Kavradıkça çağlaya çağlaya.
Dargınlık biter derlerdi bayramlarda,
Yalanmış, onlarda kalmış kitaplarda,
Asık yüzünüzle geçirdiğim akşamlarda,
Hüzünle doldum, takıldığım mekanlarda.
Bekledim bayramı, barışma sevdasıyla,
Artık sevmiyorum, ne kendimi ne de başkasını,
Sevemiyorum, tanıyamıyorum sevgi dünyasını,
İstemiyorum, sevgilinin ne aslını nede rüyasını,
Hep aldandık, istemem ne kendini ne sevdasını,
Artık sevmiyorum, ne hayvanları nede insanları,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!