2004 Yılında İngilizlerin saldırısına uğrayan Telafer Türkmenlerinin anısına yazdığım şiir..
Telafer'de bir ben,
Ve bir de Türkmen Mehmet.
Kıstırılmışlık duygusu içimde,
Sen de, biz de Allahıma, evelallah
önce insan
sonra
Müslüman olalım
ama insan kalalım
dünyada
Müslüman ölelim
Bin kara gün dileğine, cehaletin
Değişmem bir tek selamına, akgünün
Bırak gitsin yakasını, kör hödüğün
MEHMET ALTUNTAŞ
Menekşenin gölgesi bulanık suya düştü,
Ekmeğin buğusundan iki damla yaş düştü...
BALKONDA ÇAYA DAVET
Dostlar bir nal aldım bugün
Az kullanılmış ama olsun
İlken nedir diye sual edilecekse
Hz Allah ve Muhammet kavlince
Önce insaniyettir meşrebimce
Seni hor gördüğümden değil!
Oynamak içimden gelmiyor.
Yerin darlığı da mesele değil!
Zihinler darlıktan bunaltıyor.
Korkutuyor karamsar gölgeler
Sıfatına oligarşi derlerdi de
inanmazdım...
Körlüğün kıl aldırmadığın
Herm baba hem öğretmen olmak zor olsa gerek.
Öğretmenim de olan babama ithaf ediyorum.
...
Biricik öğretmenim
Çam kokulu rüzgarın,
Her tür derde devadır.
Bu ne bitmez şifadır.
Bu en güzel havadır.
Yüzlerce ağaçta kuşlar.



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!