Denizler ötesinde sen burada ben
Deli deli dolaşırım sensiz
Derman arayarak çaresiz
Garibim ben her gece her gündüz
Aşkından mecnun oldum
Sükunet tutmuştu ruhumun ellerinden
Annem, babam ve kimsecikler yokken
Bir başımaydım şerefsizlerin ve çıkarcıların yaşadığı bu dünyada
Acı bir ölüm havası bu şehrin üstünde
Kapkara ve kızgın güneş
Sızılı bir ses en derinden
Hayat koca bir yalan
Ömür ayağında bir pranga
Limanları olmayan bir deniz
Gri bir apartman, upuzun bir koridor
Koridorun sonunda büyükçe bir oda
Odanın içinde iki katlı bir ranza
Nerdesin hayal gözlüm
Yokluğun yüreğimde kanser misali
Sensiz ne bulutların beyazlığını ne de gökyüzünün maviliğini göremiyorum
Bir halk toplam üç kişi bir sen, bir ben, bir de o
Bir direniş, tutku dolu ama adam gibi
Öyle bir sadakat ki kazılmış üç mezar
Gecelerde hapsediyor beni karanlık
Üst üste geliyor her şey
Sanki oturup anlaşmışlar gibi
Adı olmayan yarınlara bir özlem, bir tutku
Uçsuz bucaksız bir yol görünür
Uzaklardan yakınlara doğru
Sensizliğin kucağında yalnızlığı yaşıyorum
Kimse bilmesin, anlamasın diye
Uyarladığım senaryoları ustalıkla oynuyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!