Bedenimin içinde ufak bir kız çocuğu
Gözlerime hapsolmuş bakışları
Şefkati gövdemde bir yerlerde
Masumiyeti çepeçevre sarmış beni
Ama terk edemiyor bedenimi
Bazen ağlıyor canhıraş, feryat ediyor çıkmak için
Ey Hüma kuşu, umudun,sadakatin,güzelliğin alemi.
Çıkıp geliver kalü beladan bir çığlıkla
Gri koridorlarda kaybolan insanlığımı geri vereceksin biliyorum.
Senin muhtaçlığın bana mı yoksa ben mi sana muhtacım bilmiyorum.
Mesken edilmiş vehimleri düşündüm
Vehimler miydi şehirleri mesken tutan
Yoksa Şehirler miydi vehimleri çıkaran
Laodikeia ya Cicero muydu kuralları koyan
Laodikeia'lı berduşun umrunda mıydı peki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!