Susma
Suskunluğun bir ömür sürer
Gözlerinde dona kesmiş
Ankara da bir kış akşamı
Atatürk bulvarındayız
Bir eylül sabahı çıkar gelirsin
Ellerinde ıslanmış yüreğin
Ardında hüzünlü bir sonbahar.
Her şeye çok yakınsın
Bir yanında umut
İnsan bir yoldur kendi içine akan
Bu yol bazen korkularla dolanır
Bu yol bazen uçurumlara düşer
Bu yol bazen kendine çıkmazda
Başka sevdalara çıkar
Ellerim çocuktur,
Yüreğim de…
Ellerimi bilmezsiniz,
Ellerim masum bir çocuktur
Ellerim ağlar
Kadına ihanet,
Vatanına ihanettir!
Kadın ki!
Vatanıdır erkeğin,
İlk düştüğünde tohum
Gecede ince bir ezgi
Sevdası gençliğimin
Gözlerime düşen yaşta ıslanır
Özlemine titreyen kirpiğim
Kaşlarının yayına asarım
…
Kara bir leke gibi duruyor
Ömrümüzün baharında
Öldürürken içimizdeki ışığı
Bu koyu sessizlikler
AÇLIK
Evrene dağılır sesimdeki öfke
Açlığa vurulan bir tokat gibi
Sizin yüreklerinize basmıyor mu?
Çıplak ayakları çocukların




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!