Nevarsa eskiden kalan
Kalktı tozlu raflara
Yaralandı çoculkluğum
Çıkamadı yarınlara
Masumiyet ençok özlemim
Ben maviyim çiçkler kuşlar insanlar gibi
Ben maviyim gökyüzü gibi
Her şey içimde saklı
Bir mutlu birde ağlamaklı
Başka bir hava var ortamda
Savaşım var siyahla
Saydırır dünyayı kaç arşın diye
Sen isderse red kararı niye
Koyulur ki önüme
Gidebilsem seninle ebediyete
Yada ondan önce mutluluk yeminimize
İyi günde ve kötü günde
Dalga seslerinde kaybolmak
Mutsuz olup ağlamak
Bağzen anlamak bazen unutnak
Kısaca öylesine yaşamak
Bir yaprakmış casına
Unutmuşum kaybetmişim
Seni sevmek
Bir gece yarısı gözlerde yaş
Seni sevmek
Diller dutuk beden telaş
Hayatta seni sevmek
En büyük savaş
Nekadar zorlasam seni
Nekadar huzursuz etse,
Bu duygu beni. Okadar arıyorum seni
Başka yüzlerde ve gözlerde
Anlıyorum ve arıyorum seni
Bir gün gelir kesilmeden gitmeden sedalar
Bitmed tenimdeki bu sıcaklık dilim çözülür
Ve birer birer çıkar ağzımdan itiraflar
Bu derin hasarı betimlemeye başlar
Ozaman bu mazlumun kalbi belki yavaşlar
Belki ozaman mutlu olur duyamam ağlayışları
Yeni bir hitabı var martın
Yeni bir hal kazanmış
Eski yumşak lığından eser kalmamış
Artık sert rüzgarlara bakalım
O narin hayalleri
Kuru yaparak gibi
Yağmur pencereme tıklama
Yolcusun yakında ama yorgunum
Islanmadımı ben ezilmedimi anlasana
Yapma kızma gürleyipdurma
Biliyorum huzursuzsun ama
Mağsum değilsin asla
Karanlık sokakta bir çocuğun
Gözlerindeki ferin sönüşü gibiydi gidişin
Öyle nedeni bol öyle acı öyle çaresiz
Koca kalabalığın içinde böyle yalnızız biz
Aynı sokakta buluşur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!