Bir kız tanıdım
Güzeldi, gönlü güzeldi
Yüzüne gözyaşlarıyla kuş çizerdi
Saçında anlamsız bir papatya.
Sevmeye kalkıştı bir kez mi ne?
aylar geçerken
manzarasız penceremden
bilmem senin mevsimin nedir?
çiçekler açmazken artık göğsümden.
toprak alır mı sözlerimi
mektuplar yazmışım
hep ayın yirmi yedisinden
ah o karaağaca ismini çakımla kazıdığım
efendim, ruhum, sultanım
şimdi yakarken küllerimi yeniden
açıp bakma gereği sarmış
kelime bekleyen şiirleri
tamamlamaktır işim
-yıllarca bekleyen şairlerden ilham-
güneşi beklemektir işim
gözün gözüme değer
Yüzüne bakmak isteği beni öldürüyor
Seninle konuşmak isteği beni öldürüyor
En istediğim anda yoksun
Yokluğun beni öldürüyor.
-kısaca-
kısası makul her şeyin
ömrün, aşkın, şiirin
uzun yazmam artık
okumazsınız efendim.
gittiysen gelme artık
dönüşlerden hoşlanmam
-yalan-
geceler beni alır götürür
duvarlar seni anlatır
yalnızlığımın diğeri
adı roman buzinski
ilham kaynağımdır
boğazıma sıralanan cümleleri
size anlatır
aniden yatağımdan kaldırır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!