Mehmet Açikel Şiirleri - Şair Mehmet Açikel

İmkansıza giden yolda seni arar gönlüm,
Sönmez muradım bile yetmese ömrüm,
Aşklar kaybolduysa da,desede öldüm,
Tek kalırsın ezeli bahçeme has gülüm.

Yine arar sorarım bıkmadan seni,

Ey arkadaşım..!
Eğer mecnunluğumun seviyesinde olsaydın...
Eğer mecnunluğumun seviyesinde olsaydın...
Mücevherlerini atardın,bileziklerini satardın,
Ve gözlerimde yatardın...
Ben sezar olmak istemiyorum.

Yatırmayan bir benin var,beynimde bekler..
Gözlerin ne güzel bakar,bağrıma işler,
Bir sesin var ki senin hep ruhumda gezer,
Özlem yağar,hayat eser,baharım eker...

Beyaz tenin senin mi tek,bırak bir öpem,

Yıllar süren hislerin tanımsız özlemi...
Ansızın,soğuk bir akşamda buluşur,
Yüzün bebeksi,hafif hüzün gülümser,
Dertlerin derindi hala içimde durur...
Ve uzattın fincanda yatan kahve falını,
Karanlıklarda yüzen gözlerin parlatıp..

Bir şuur sarıyor sigara dumanıyla beni...!
Nefesim azalıyor,yutuyor içimdeki özgüveni,
Nedir bu,nedir bu zayıf kılan bedeni,
Bulutuna benziyor,sen yağıyorsun sanki..
Evet sen yağıyorsun,üşütüyorsun göremedim
Söyle bana nerelerde,nerelerde konaklıyorsun...

Firakın gönlümün kederli denizi..
Dalgaları zamanın ötesinde duyulur...
Saçlarının gölgesi sessiz hayalim çizer,
Çıkamam içinden çaresizliğim duyulur..
Ve kalırım bu dağların eteklerindeki köyde,
Adının anlamıyla dilerim sevgimi,

Karamsar kehanetim gelip de çatarken...
Güneş tutuldu yüzümde vakitse çok erken,
Ergen ruhu ağlattı,gülüp dans ederken,
Tüm hayalım kırıldı, aşkla ben yüzerken.

Çok erkendi çok erken seviyorduk derken...

Yüreğin inançsız, yataksız nehir,
Seli köklere inen sulu bir zehir,
Aşklara toprak sanki,sanki bir kabir,
Kuşkun cehennem gibi umudum erir.

Oysa gözlerin geceme parlayan güneş,

Tutkulu kadınlar koynunda bile tutuklandım,
Tutkulu kadınlar koynunda bile tutuklandım,
Ne ince ıslak tenli bir bele bağışlandım,
Ne sıcak dolgun bacakları okşadı ellerim.
Tüm kadınlarla tatsızdı,dalgındı şevişmelerim,
İhanetler anlamsız,işgal edilmişti tüm hislerim.

Islatıyor hüzün mechullüğün rengini,
Yorgun bedenimle her bakışın tenini,
Yolsuz bırakır yine özlem ellerini,
Biriktirir selini,boğar hislerimi.

Yol göründü şehrime,tutmayin beni..