Mehlika Şiiri - Yavuz Değirmenci

Kararan ruhuma doğan güneştin
Gönül kıblesine yöndün Mehlika
Mecnun sarayında yanan ateşti
Gidişinle çöküp,söndü Mehlika

Onunla öğrendim edep adabı
Sükutuyla taştı sabrımın kabı
Kalemi kırılan aşkın kitabı
Mahur bakışına indi Mehlika

Bedenim ıssız çöl, yüreğim hira
Şavkıyla kavuşur zindanım nura
Yalnız gecem değil gündüzüm kara
Hicranı sineme sindi Mehlika

Gönlüme miraçsın, dilimde adın
Her zerremde tüter sönmeyen od’un
Ruhuma nikahlı gizemli kadın
Uğrunda yüreğim yandı Mehlika

Kıssadan hissemi aldım bu paydan
DEĞİRMENCİ bıktım ah ile vaydan
Vuslat yasak meyve, ok çıktı yaydan
Dayanmadı nefsim kandı Mehlika

Mehlika:Ay yüzlü kadın
Miraç :Göğe yükselmek