Meğer aşkım büyükmüş Şiiri - Veysel Çakır

📋✍️MEĞER AŞKIM BÜYÜKMÜŞ ✍️📋
Sen geçen baharımın günü geçmiş çiçeği
Dönüp gönül bahçemde yeniden açamazsın
Bitti senle yolumuz anlasana gerçeği
Nur olsan da nafile bir ışık saçamazsın

Mümkün müdür dünyayı, giden hızla döndürmek
Maziyi yeni baştan yaşamamız mümkün mü
Küle dönmüş duyguyu ilk haline döndürmek
Halisane bir kalbi taşımanız mümkün mü

Gönül göçü yaşadım taşınmam yıllar sürdü
Ben bunları yaşarken hangi bağda açardın
Yüreğin ne haldeydi kulak sağır göz kördü
Sadece benden değil kendinden de kaçardın

Yürümekle bitmedi bahtıma yollar düştü
Kaç duvara tosladım kaç ağaç kucakladım
Gecenin karanlığı üzerime üşüştü
Kahraman edasıyla bir ara bıçakladım

Can verirken geceler meyhaneler açıktı
Dedim biraz dinlenip bari soluk alayım
Karanlık köşelerde kızlar açık saçıktı
Zaten başım belada mümkün müdür kalayım

Kaç kez uyardı beni gıcırtısı dişimin
Yumruğumu sıkarak bilmem kaç kez uyandım
Melekler şahididir yeminle bitişimin
Dizlerimin üstüne bilmem kaç kez dayandım

Ağır oldu bedeli dikeni gül bilmenin
Büyük olan sen değil meğer aşkım büyükmüş
Layığı olamazsın sevilmenin sevmenin
Sevgin nefrete dönen ne talihsiz bir yükmüş

19/04/2020 Veysel çakır