Kalbindeki bahçeden ışık saçsa da bülbül
Sevgiliye bakarken gözler yumulmaz gönül
Mevsimi geçtiğinde durmadan açsa da gül
Zamansız açan gülden medet umulmaz gönül
Güleceğim sanarken beklenmedik bir anda
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var