Med-Cezir Şiiri - Meyil Delen

Yaşlı bir kayayı seviyordu
Çok acılı çok öykülü bir deniz
Ölüler biriktiriyordu derin koyaklarında
Canlı acılar dalga oluyordu
Ölü anılar köpük
Köpük köpük
dalga dalga
karışıyordu öyküler.
Öykülerde isimler karışıyordu.
Ötekinin korkusu çürüyordu su.

Esrik anlarında bazen balçık kusuyordu kaya
hayvan öykülerinde yaşamın izini sürüyordu
Fısıldıyordu her canlıya çığlık çığlık ‘can verin bana’
Eksilen yerleri acıyordu
Gitmesinden korkuyordu denizin, çekilmesinden
Kalmasından korkuyordu
Kaya çürüyordu.

Aydınlık bir gecede denize düştüm.
Gözyaşıydım sevdalardan arda kalan
Yakamozlar med _cezir balığının şarkısını söylüyordu
kürdili hicazkar
Ya dalgadan tokat yer
Ya balçıkta çürürler
Med cezir balıkları
Med ce…
Med…
Nakarat fazla uzadı
Galiba ben
detoneydim biraz
Korkuya kapıldı deniz fırtınalar kopardı
Çığlıklar siren sesleri
gece karardı.

Yazgım düşmek sevgilinin gözünden
kelebeğin kanadına
Ardımdan mavi kayalar kapandı
Çarpma sesiyle yırtıldı gece
Sorular kaldı.
Denizin kolları mı?
Kayanın gözleri mi?
Derin! ?
Mavi! ?
Ölüler kimin ölüleri! ?