Medcezir Şiiri - Orhan Gülaçar

Ay denizi çekince,
Deniz yükselince,
Dalgalar köpürünce,
Medcezir bitince,

Durulur deniz kendince...
Çağırdı mı derin mavi seni,
Kıyısında bulursun kendini ,
Yaşamak güzeldir birini sevince.

Çekersin iyot kokusunu derinden,
Alırsın nefesini körük gibi içinden,
Dinlersin denizi dalgaların sesinden...
Kahrolmazsın bu yerde fazla elemden...

Gülerek selamlarsın anı diye geçenleri,
Sevmeyi bilmeyen vefadan eksikleri,
Kibrin de azıl sakin diye yazanları,
Salıvermeli kafadan izi silinmeyenleri...

Beyaz gömleğim martıya benzer,
Karşı bulutta bir hasret gezer,
Sarılmayı iyicedir unuttuk.
Bu adam yaşlandıkça seni daha bir özler.