Mecnun Şiiri - Mertcan Deniz

Bugün içi sulu bir mandalina yedim , yanıldım
yüzümü ekşittim oldukça
Değmeliydi ellerin , kokmalıydı sen
Gitmiştin zaten , bıraksaydın kokun benimle kalsın
Sen ; yaşadığım mevsimlerde güllerimin açtığı tek baharsın
Yazarım ben seni gene ara ara , bizi sen tamamlarsın.

Bu gökyüzünün maviliğini ,
Bulutların endamını sığdırdığın çehreni
Güzelliğini gecenin ıssızlığından aldığın gözlerini
Ve benim sana atfettiğim şiirlerimi
Anlatabilir mi şarkılardaki melodiler
Sığdırabilir mi tuvaline manzarasını yüzünün hiçbir ressam
Tamamlanamazdı adını senden alan romanları ,yazarların
Betimleyemezdi benim gibi hiçbir mecnun şu sıra dağları
Örecek yeri kalmadığı için kaderin ağlarını :
Ne noksan görür seni anlattığım sayfalar
Ne de pişman ağaçlar , seni yazdığım için heybetine.

Hafızamda sana ait bir fasıl
Kimselere yer yok , sen harici
Bir kadeh doldurdum, içiyorum amansız
Kimselere ben yok , sen harici