Meçhuliyetin Şiiri - Vahdet Nazlı

Ufukta bir yakamoz şarkısı gibi görevi var düşlerimin,
Gözlerine yansıyacak, yanağına konduracak.
Selahiyetini yitirecek bir şuur ve bilinç ile doğacak Ay
Tutulmaktan vazgeçecek artık Güneş
Bir simit susamında bir çay dumanında
Yalnızlık bir kara su gibi akmayacak artık sokaklara.
Umutlar bağlanmayacak artık Galata’ya
Çocuklar gibi şen olacak her inen tokat yarınlara
Sekiz renk dahi yetmeyecek kuşaklara
Hep birlikte tövbekar olacak sol omuzlar.
Işık, yol ve zaman uzayacak kara deliklerin ardına.

Meçhuliyetinin senin gibi bir güzelliği var
Tahayyül edemeyeceğin ve kim olduğunu bilemeyeceğin
Üzüm bağının gölgesinde içilmiş soğuk bir yayık ayranın ferahlatıcı etkisi
Nisan’da balkanlardan gelen bahar yağmurları gibi…