Mechul Sevgiliye Şiiri - Tevfik Yaşar Te ...

Bir gençlik rüzgârıydı
Seni ilk görüşüm.
Bir yaprak kımıldadı usulca gönül bahçemde.
Orkestra en tatlı nağmelerle çözdü,
Dizlerimin bağını...
Bir gençlik rüzgarıydı,
Adını bile bilmeden
Sevdaya merhaba deyişim.

Sahilde yürürdü geç sevdalılar
Her güzelin yanındaki genç bendim
Her sevdalı güzel de sen...
Sendin bulutlardan bal rengi gözlerle bakan
Ve sendin saçlarını savurarak
Rüzgarda şarkı söyleyen, koşan...

Sen uzak denizlerde tek limandın.
Sağır duvarların pür neşe, yuva bekçisi,
Sendin her penceredeki siluet
Sen ruhum, korkum, heyecanım ve
sevdiğim insandın.

Sen hiç bilmedin istasyonların soğukluğunu
Ama her gelen vagonda ben vardım
Seni arayan...
Sen belki vapura da binmedin hiç…

Ama her vapurda çaycı bendim
Çımacı bendim, gönlümü bir daha
Bir daha sana bağlayan...

Sen hiç görmedin beni,
Belki hiç de olmadın.
Ama bir gönül vermiş Yaradan
Sev demiş, sevil demiş,
Çileyi çek, sev demiş,
Ve bir köz koymuş ta özüme
Yanarım o günden beri...
Sessiz ve derinden

Şükürler olsun seni gördüğüm güne
O ilk kıvılcım; bilirim ki mübarek.
Her insanı sevmek,
Her güzelin ayrıdır yeri
Ve yeni yeni öğreniyorum
Sevgi kutsal demiş erenler
Ve her sevgili Yaradan’ın eseri

Sen olmasan da bugün
Yoksan yetim istasyonlarda
Ben bir başıma da olsam.
Son vapurun kalktığı iskelelerde
Bekleyeceğim.
Gezsem de, diyeceğim ki, diyar diyar.
Bende bu gönül varsa
Elbet sevilecek ve sevecek
Bir de sevgili var.