Telofon açtı bir hanım,
Hisleri yalancı değil...
Sayıp döktüğü ne varsa,
Ödünç ezber sancı değil;
Sitem yayı geren dilin
İpek avaz okları da,
Hedefe aşina gibi,
Tığ teber yabancı değil.
Gerçi memnun duygusundan,
İkirciği kaygısından;
Adını gizli tutması,
Sevgisine saygısından;
Ses tonundaki ar perde,
Toy dilber utancı değil...
Sağlık esenlik diledim;
Bir daha arama dedim;
Sonra kendimi dinledim;
Anladım o taşkın meyil,
Varlık sebebi aşk olan
Gönlümün usancı değil...
Yolcu değil,
Hancı değil,
Düş gezgininden varsayım,
Telefon açtı bir hanım...
YUSUF BİLGE
Yusuf BilgeKayıt Tarihi : 20.7.2013 01:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!