Henüz goncalanmış bir çiçek gibi
Karşıma çıkınca meçhul birisi.
Süzüldü gönlümde kelebek gibi
Zannettim ki perilerin perisi…
Bir anda kalbime açılan yara,
Beni benden çaldı ta uzaklara
Ufak bir tebessüm o dudaklara
Sevgi dünyasının en güzel süsü..
Bakakaldım ona,meçhul bir adres
Kalbimle birlikte gitti prenses
Kımıldayan dudak, duyulmayan ses
Ruhum anlamıştı o meçhul sesi…
Kendi gitti heyhat, hayali bende
Gel güzel bu derdin devası sende
Acılar durağı kırık gönülde
Senelerden sonra gitmez mi ye’si…
05.04.1986
Salih Sebahattin KaradağKayıt Tarihi : 5.1.2008 11:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!