Mecburiyetin gölgesi şiir

📜MECBURİYETİN GÖLGESİ ŞİİR
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Hayat bazen seçim vermez insana,
Rüzgârını estirir, sürükler yana yana.
İstediğin gibi yaşamak, bir hayal olur,
Mecbur kaldığın gibi yaşamaksa yolun, durulur.
Düşlerin uzak bir yıldız gibi parlar,
Ama ayakların çamura saplanır, zorlar.
Kalbin fısıldar “Özgür ol!” diye sessizce,
Ama ellerin bağlıdır, zincir gibi sıkıca.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Gözlerin ufka dalar, umut arar,
Ama gökyüzü gri, hayaller dar.
İçindeki ses, “Pes etme” der sessizce,
Ama dünya ağır, yüklenir omuzlarına sessizce.
Her adım bir savaş, her nefes bir direnç,
Seçim yok belki, ama var bir direnç.
Mecburiyet içinde, hayat öğretir sessizce,
Sabretmeyi, katlanmayı, dayanmayı gizlice.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Bazen geceler sessizliğiyle boğar,
Yalnızlık, dost gibi gelir yanı başa.
İçindeki fırtına kimseye görünmez,
Ama her gün biraz daha ağırlaşır yükün, sana.
Seçim yoksa, umut da bazen kaybolur,
Rüzgâr tersinden eser, kalbin yorulur.
Ama bil ki, mecburiyetin içinde bile,
Bir kırık ışık saklıdır, fark edilesi.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Yaşamak istediğin gibi değil belki hayat,
Ama dayanmak, direnmek de bir sanat.
Zamanla anlarsın, mecburiyetin yükü ağır olsa da,
Seni sen yapan şeydir, bu sessiz savaş, bu hayat.
Ve sonunda anlarsın,
Hayat seçim vermez belki,
Ama mecburiyetin gölgesinde büyür insan,
Kendi içindeki ışığı bulur,
Ve her şeye rağmen, yaşamaya devam eder.