Gözlerin yorgun, yüreğin kırık olsa da,
Hayatın sert rüzgarları estiğinde,
Mecbursun, der kaderin sırrında,
Direnip, ayakta kalmak için savaşmalısın.
Bazen acılar yüklense de omuzlarına,
Umutsuzluk çöksede tüm sokaklara,
Mecbursun, karanlığın içinden geçmek için,
İçindeki ışığı bulup yürümelisin yola.
Bir nefes alıp yürekten inandığında,
Mucizeler yeşerir kırgın dünyada,
Mecbursun, der aşkın ateşi içinde,
Yeniden doğmak için kalbinle atmalısın.
Kimse göremez derin yaralarını,
Gizlersin gülüşünün ardına saklarsın,
Mecbursun, her düşüşte tekrar kalkmak için,
Güçlü durmalısın hayatın çetin yollarında.
Belki yorgun düşersin bazen,
Ağlarsın sessizce gecenin karanlığında,
Mecbursun, gözyaşlarınla büyütmelisin umutları,
Yıkılmadan, pes etmeden yoluna devam etmelisin.
Unutma, hayatta her şey geçici,
Mecburiyetler bir gün son bulur elbet,
Sen gücünü bulmalısın içindeki umutla,
Mecbursun, ve aslında her şey senin elinde.
Mervan Yıldız
Kayıt Tarihi : 20.6.2023 01:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!