Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Özgeçmişim
Yıl 1955,mevsimlerden bahar, kendisinin bu gün bile acısını unutamadığını söylediği, ebenin attığı şaplakla çığlığı yayılır, Malatya-Arapkir’in Alıçlı (Hastek) köyünde yaşayan Zengin ailesinin evinden. Mazlum koyarlar adını,adınla yaşa derler…
Okul çağına eriştiğinde hala aynı köydedir Mazlum Zengin.İlk öğretimine orada başlar yine orada bitirir.Okumak onun için olmazsa olmazların başında gelse de yaşam koşulları okul ve iş arasında seçim yapmaya ...
