Mazlum Dünya Çocuklarına!

Hep askıda kaldı çocuk haklarınız.
Kara bulutlarla örtüldü ümitleriniz.
Artık ölüm kusuyor yağmurlarımız.
Korkulu rüyalarınız oldu mayınlarımız.

Göçmen kuşlar dönmeyecek artık,
Güvenli değil barut kokan gökyüzümüz.
Hep gelecek kaygısıyla büyüyorlar,
Evlere hap solundu toprak renkli çocuklarımız.

Korku içinde yaşama tutunuyorsunuz,
Gelecekten ümitsiz,aşsız ekmeksiz.
Top sesleri altında ürkek çaresiz.
Boz kırlara döndü çiçek tarlalarınız.

Pas tuttu sevgiden uzak sineleriniz,
Savaş uçaklarının altında kaybolan sesiniz.
Her gün biraz daha sararıp soluyor benziniz,
Özür dilenecek biri varsa o da sizsiniz.