Sonsuzluğa açılan bir kapı
loş bir oda
esrarlı perdelerdi
rüzgar vurdukça pencerenin kırık camlarıyla öpüşen
sanki perili bir konak
kaypak merdivenlerdeki iki yüzlü gerçek
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
