Mazi Oldum Şiiri - Eminnur Acar

Çıkıp dolaştım, eskiden gezdiğim yerleri, dün
Gözlerim aradı sevdiğim arkadaşlarımı, yoktular
Arkadaşlarımın evlerinden çocuklarıydı muhtemel, çıktılar
Ben mahsun, onlar mahsun, biz sakladık onları dediler

Döndüm çaresiz ağlayarak o yollardan
Ellerimle diktiğim çamlar, dal budak vermiş
Sürgünleri, arşa uzanmış sanki
Şimdi bana, Yollar yabancı, İnsanlar yabancı

Tanıyanım kalmamış, dilimden anlayan yok
Yürüdüğüm yollar, uzamış sanki
Şimdi bir ben anlıyorum beni, birde beni Yaratan
Hani benim Atalarım, Anam Babam, Akrabalarım

Ne önemi var bayramların
Bayram, dostlarla sohbet imiş
Beni bana göre, beni benden iyi bilen
Görevlendirmiş bu konuma

Okuldu bu dünya,
Mezuniyetimin vaktini bilen
Alır canımı, katar Canına
Gidenler uyur mahşere kadar

Bekler önden gidenler bizi
Ölenlerden, dünyaya dönen olmaz
Sırlarla doludur yaşam!
Rehberimiz elimizde, ah birde okusak.