Mazi'nin Külleri Şiiri - Abdullah Sunulu

Mazi'nin külleri dökülür defterime.
Gitti gelmez oldu o eski günlerim.
Yabancılaşıyorum yazdığım kaleme.
Oldu aniden bana düşman hislerim.

Bana beni anlatır bu dizelerim.
Mazi'mi yaktım, ondan kurtulmak için.
O ateşte ben yandım, yanar biterim.
Hicran çölünde su lazım sönmek için.

Şimdi yabancılaştı dost bildiklerim.
çıkıyor içimden şu içimdeki ben.
İçimdeki o ateş dışa sıçrarken.
Oturmuşum yanışımı seyrederim.

Düşünüyorum, neyi yanlış yaptım ben?
Bulamıyorum, doğrularım nerdeler?
İçimdeki hislerim kafamı irdeler.
Bu hayat beni beklemeden sürerken.