İnsan olmanın onuruyla dimdik yürüdüler darağacına
Ne tereddüt ne korku ne bir çaresizlik vardı gözlerinde
Hayatı, canlarından vazgeçecek kadar çok sevdiler onlar
Severek, bilerek, onurlarını bileyerek
Ve cellâtlarının yüzlerine gülerek gittiler ölüme…
Onlar, binyıllar sürecek bir hikâyeyi tarihin gökyüzüne çizerek gittiler,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
