Yakıyorum gemileri Şiiri - Ecren Binici

yakıyorum gemileri
başka yere serpin külleri
adsız fotoğraf dolu valizlerim
"vapurdan atacağım kendimi" ile gitti
iki yolun arasında yanlış olana eğilimli
sınırlardayım,
zorluyorum telleri
ama gitmeye de razı değilim
sanırım biraz belli(deliyim)

yakıyorum gemileri
ve ellerimde mürekkep izleri

genç kız kalemim
aşk şiiri de yazabilirmiş
daha denemedim, abilerimi geçmek istemedim
ben beyaz çizgilerde dolanmayı seçtim
siyahbeyaz fransız sanat filmleri
anlamadım ama renklerini hep sevdim
üşendim, küçüktüm, anlatabileceklerini dinlemedim
Güneş yüzümü yaktı
ve 'gidelim buralardan' dedim
aslında demeyi diledim

yakıyorum gemileri
İstanbul'un güzelliği de bu değil mi?
İstanbul'u sevmeyi seçtim
çünkü her kız babasını
ve kayalara vurmuş (sigara) izmaritlerini severdi
içlerinden biri belki de İstanbul'un içtiği
ve kırmızı rujum hiçbirine tanık değildi

yakıyorum gemileri
çünkü anlamıştı beni