Gökyüzünü getirdim sana,
seversin ya sen maviyi...
Sana en çok yakışan renk diye getirdim,
Siyah mesela, siyahı hiç yakıştıramıyorum sana,
hüzün çöküyor sanki izlemekten sıkılmadığım o suratına
ve ben hüznü yakıştıramıyorum sana, çatıyorsun kaşlarını, kırışıyor alnın
Sanki 50 yıl sonrasını görüyorum sende
Yaşlanmışız ama yine yanyanayız, yaşlanmayı da yakıştıramıyorum sana, bana, bize...
Ölümü hatırlatıyor, en çok korktuğumu...
ve ölümü yakıştıramıyorum sana, ellerimi bırakmış olmanı hayal bile edemiyorum.
Sensin maviyi seven adam, sensin sonum!
Kiminle olursam olayım, kimin elini tutarsam tutayım; aklımda, kalbimde, ruhumdasın.
Gözlerini açtığında beni göremesende, elini soluna koyduğunda orada olduğumu biliyorum, hissediyorum.
Sana gökyüzünü getirdim maviyi seven adam,
Sana gökyüzü getirdim!
Kayıt Tarihi : 2.12.2012 15:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!