Gözlerimi maviye sürgün ettim
Yüreğimi yüreğine müebbet ettim.
Bir ikindi güneşiydik seninle biz
Bir anda söndü ateşimiz
Hangi göz hangi dil değdi bize
Çatladı nazardan mavi boncuğumuz
Ne sözler vermiştik gelecek hayatımız için
Son mevsimin son âşıklarıydık
Son diyorduk,
Son olsun diye birleşmişti ellerimiz.
Mavi bir şehirde maviden bir yaşamdı hayalimiz
Kızıl akşamlarda paylaşmaktı dertlerimizi
Ne sen tutabildin sözlerini
Ne ben tutabildim seni
İstemek yetmiyormuş seni sadece
Sevda için istenmekte gerekliymiş
O zaman eksikler tamamlanırmış
O zaman hayatlar birlikte yaşanırmış
Tek başına ne sevgi ne emek
Koca bir hiçmiş meğer
Tek başına uyunurmuş
Aynı yastıklarda yatsan bile
Şimdi gözlerim maviye sürgün
Aklım senin olduğun şehre.
Kayıt Tarihi : 30.5.2016 17:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!