Ikisi birbirinden bebek,
Uzanmışlar iki tarafımıza
Gündelik yasaların baharına
Denk getirmeye çalışıyorlar
Akıllarınca gönlümü
En iyi halimi esir ediyorlar kendilerinde
Ey rab diyorum
Ellerimi açmaya utancım
Iskalarken beni,
Ey rab,
Nasıldır huzuruna gelmeyi dilemek
Nasıldır, beni kör ve sağır et demek
Ayıplar gelir kulağıma taş evlerden
Güya günahın annelerle ilgisi varmış
Doğruluk payı vicdanlarda belirlensin
Kara saçılacaksa sonuçta, ben yokum
Kafidir bu ağrı yüreğime
İnsanın ölümü istemesi
Yalniz güneşli bir güne mahsustur
Çünkü sanırsın ki
güneşli günlere ulaşamaz ruhsuzluk
Bundandır cesaretimiz
Ben hala en çok
Annem bana kızınca üzülüyorum
Nerde bir acik kapi gorsem
Korkar çocuk yalnızlığım
Hic değişmedi çırpınışlarım
Zaten hep ayni siiri tutururum
Bir sabah,
haziran davetine icabet edeceğin tutar
Çocuklara kızgın her insanın
çocuk özlemi sarar etrafı
Aile cemati dağılacak olur
Sen doğarsın, güneş doğar
Mahcubiyet kokusu sarmış duvarları
Korkum yüzümden okunur bu gece
Şahittir, solmaya yakın papatyalar
Keder ve korkum zamanla yarismaktir
Yatıya kaldığım her köşe
Icimdekileri önüme katar
Gelecek değilim zamana yol alırkenGelecek degilim sen olabilecekken
Kaçacak kadar üşüyor karanlıklarım
Kadınlığım ellerimi parçalıyor
Kuşkuya yol alırken zamam
Gelecek olursam, uyut beni
Tozpembe yaşamıyorum hayati
Yanı başında kavgalar, silahlar
Geceleri ölüm korkusu
Geceleri göz yaşına basık kabuslar
Sabahları her veda acı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!