Maviler toprak oldu hayatımda,
Kifayetsiz kalır duygular bunu anlatmaya,
Harcadığım zamanlarımda, bügünümde, yarınlarımda,
Umutlarım sırdaş olur, attığım her adımda.
İnsan; alemin ortasında yaşayan bir nokta,
Elde kalan son hediyedir kefen; son durakta.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta