Maviden…
Gece kanıyordu gözlerimin önünde
Yaralarına basıyordum yüreğimi, olmuyordu
Oluk oluk hüzün akıyordu derin uykumda
Bedenim de barınan kimsesiz çocukların
Sesiyle uyanıyordum
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
