Mavi Umay Şükran Ay Şiirleri - Şair Mavi ...

Kaçınılmaz sonucu bile bile yaşamak
Uçurumun kenarından
İntihara özdeş
Aşağıya bakmak
Dalgalarla bir olmak vurmak kıyılara
Kumdan kalelerin yıkılışını seyre dalmak

Ellerini düşlerken
Ellerindi, ellerle beni bitiren

Mum dik taştan eserine
Sergile şaheserimdir diye
Aşkı katleden heykeltıraş gururuyla

Sevgili gönül dostları,

Doğruluğundan her nekadar emin olamasam da en azından Faruk Nafiz Çamlıbel gibi bir üstadımızın 'Han Duvarları ' şiirinde uygulamış olduğu tekniksel uygulamayı denemeye çalıştım.Orda Anadolu insanını temsilen asıl şahıs Maraşlı Şeyhoğluna izafe edilen onun ağzından söyleniyormuşcasına aslında şairin kendi söylemi olan dizeler arasına serpiştirilerek konan koşmadan çok etkilendim.Ben de kıyameti ve göğü konuşturmaya çalıştım eserimde.İnşallah başarabilmişimdir.

En derin sevgi ve saygılarımla.

Gün, gecenin koynunda sonsuzluğa yıkanır
Nâr ‘ ı nurdan aşk ile benliği yıkan andır

Zindandaki Yusuf ‘un Züleyha’ya haykırışıdır
Yürek sancımın dayanılmaz figanı
Hasretin kuytularında çaresiz boynu bükük
Viran olan ömrümün yıkılmışlığı
Bir teselli, çıkış diye yakarışıdır
Ellerimin senli dualarla rabbime uzanışı

Ömür saatimin yarısı geçti nerdeyse
Cahit üstadımın yaptığı hesaba göre
Saatler son hızla ilerlemekte
Maziye bakıyorum da ne yaşanmış
Neyin farkına varılmış
Yada üstünden atlanmış

Şarkı söyleyen yarınlara nefessiz
Sesindir kırık aynalara gömdüğün


Yasağa yataklığın rehinidir
Her zerrene simli hüzün ördüğün

Küle ramak kaldı közledim seni
Ömre ölüm daldı özledim seni

Pıhtılaşmış zamanın yüz görünümüdür acı
Simli peçesinden şavkıyan ışık
Kamaştırır onca yılları

Işıltısı buruk özlem
Dokunuşu en derini kanatan diken

Yıkılan o umudun katı toprakta saklı
Ateş-i Nemrut olur kinin bendeki adı
Râb terazisi tartar bildirir kimler haklı
Yitik gonca-i bahar kıştır bu tende yâdı