Mavi Rüya Şiiri - Ahmet Yıldırımtepe

Memnu bir vadide karşılaşmıştık seninle
Nasılda bir anda yeşermişti o vaha
Nasılda göz tokuşturup içmiştik yudum yudum
Asaletinden nasıl da hicap etmişti çiçekler
Arılar nasıl da şaşırmıştı yolunu kovanın,
Seni görünce...

Sahi tüm kara bulutları bir anda dağıtan neydi
Neydi sayısız yıldırımı evinden eden
Bir damla yağmur diye yanıp tutuşan toprağa
Yağmuru unutturan neydi
Neydi beni tutsak eden bir serabın masmavi gözlerine

Çiceklerden pranga yapışın geliyor aklıma
ve kelepçe ellerime...
Kopmasın diye kıpırdamadan öylece bekleyişim sabaha...
Sahi nereden biliyordun onlara kıyamadığımı
Nereden biliyordun sardunyaları okşayarak sevdiğimi,
Koklaya koklaya...

Peki ya o söylediğin türkü kokan nağmeler...
Nasılda kulak kabarmıştı bir anda gök, yer
Kuşlar nasıl da susmuştu aniden
Nasıl da hicap etmişti bülbüller
Arılar nasılda şaşırmıştı yolunu kovanın
Seni duyunca...

Peki nasıl oldu da kayboldu bir anda her şey
Nasıl oldu da bitti bu mavi rüya
Gerçekti oysa biliyorum,
Yaşanmışlık kokuyordu ellerim
Bak işte orada, sor istersen sardunyaya
Gerçekti diyorum...
En az yolumu kaybettiren
Dalgalı saçların kadar hem de
Ben şimdi o memnu vadiyi arıyorum bölge bölge
Oysa elimde ne bir harita var ne de belge
Çık gel olur mu, gel yine
O mavi rüyanın yitik sahibine