unuta mı yorsun ama alışıyorsun, sevdiği şarkıları,
gittiği filmleri,gece üzeri açık mı diye düşünüyorsun.
sonra bir akşam bu şehrin bir caddesinde kolunda annesi yüzünde melekleri
kıskandıran bir çift pırlantası ile karşına çıkıyor hiç ummadığın an da,
her hücren ile bu evrenin köşelerine dağılıyorsun tam da toparlandım dediğim an da. o beş adım
yedi saniye yine onlarca şiir.
tonlarca özleme eş değer.
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Devamını Oku
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta