Bülbüller susmuşda, ah eder yardan
Gül dalda kurumuş, ruh çıkmaz candan
Umudum tükendi, al soldu daldan
Heybemde ne varsa yel aldı gitti.
Üstadım mihnet,bize kaldı gerek
İnsanoğlu özü bozdu yok yürek
Felekten olmazdı bu işte kelek
Esti seher yeli ömürde gitti.
Dostlar toplandılar düşman izliyor
Yâr dediğin nerde,mavi gülmüyor
Ölüm bende çare,yürek sızlıyor
Eskiler kayboldu,yetmeler bitti.
Kayıt Tarihi : 28.4.2025 21:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ercişli emraha nazire
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!