henüz yazılmadı bu şiir
henüz okunmadı yüreğim
yollar yıllara arkadaş
ben kendimle barışamadım henüz...
yokluğun rüzgar gibi esiyor
ÖYLECE
Ömrüm çürümüş,
Yüreğimdeki kuşlar bir bir uçmuş..
Sana ulaşabildiler mi?
Yoksa taşıyamadılar yüreğimdeki acıyıda varamadan can mı verdiler?
Susma söyle nasıl yaşar böyle insan
Susma son bir bakışı son bir gülüşü çok gördün bana..
Işıklar mı saçılır gözlerinden etrafa
Nedir bu kırılmışlık
Yıldızlar düşerken yerlere parçalanan benim yüreğim midir
Kimdir?
Nedir? Bu aramızdaki…
Nasıl uzadı bu kapanmaz mesafe?
Şimdi hiçbirşey umrumda değil.
Yaşanmış yaşanmamış
Çiçekler açmış kuşlar ötmüş yağmurlar yağmış
Saçlarım beyazlamış yüzümdeki çizgiler seni yazmış
Ömür geçmiş
Geçmişte bir sen kalmışsın
Ne zaman duyacaksın sesimi ne zaman
Bu hasret ne zaman bitecek
Dokulmazım
Yok olsa bile bedenim
Semadaki sesimde çınlayacak adın
Ruhum seni çağıracak daima seni
Öğrendim ki birini çok sevdinmi yaşam anlam kazanıyor, güneş sizin için doğuyor yağmurlar sizin yağıyor.. Ve insan hayatta bir kere gerçek sevgiyi buluyor. onu kaybettiğinde ise kuşlar ötmüyor, çiçekler açmıyor birdaha.. Şarkılar fısıldanmıyor kulağına.. kelimelerin bir önemi yok. Düşler yalan.. Masalların gerçek olması denen şey insanın başına bir kere geliyor.. Gelenin gideni aratmadığı bir aşk bir kere yakalanıyor.. ve ondan sonra ölmekle yaşamak arasında ince bir çizgi kalıyor.. İnsan bir sabah uyanıyor yaşamalıyım diyor belki günün birinde yine ama gece olunca hiçbirşey eskisi gibi olmaz diyor ve işte ölüm ne tatlı geliyor bilemezsin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!