yalan değil, büyük ve maviydi gökyüzü,
ateşin renk değiştirdiği bir gecenin ardından,
bekledim sabaha kadar güneşi,
susuz kalmış kuru dallarımla tarlada.
üzerime düşen mavi bulutların arasından,
yansıdıkça güneş tomurcuklarıma,
saklanmaktan sıkılan bakışlarına, sana dönerim,
her nerdeysen, hangi mevsimdeysen, mavi gökyüzüm.
güneş olmayınca üşürüm gece gündüz.
bu yüzden gri bulutlardan, nefret ederim.
Kayıt Tarihi : 3.8.2010 19:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!