Ah kızıl gülşen, şehir utansın.
Ölüme durmuştuk yüzümüzdeki gülücükle
Beklentimiz olsaydı keşke yaşamaya dair
Bir umudu birlikte yiyelim mi? diyecek kadar
Biz aşktan kırıldık her yerde.
Orada kendi başına yanıp söndü bu fener.
Yanıp söndü yıldızımız. Bitiyor işte ışığın gücü!
Belki biz de ışıl ışıl olurduk
Bir ömrü birlikte tüketecek kadar zamanımız olsaydı!
Kayıt Tarihi : 29.8.2015 16:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!