Matem Havası Şiiri - Bahattin Muratoğulları

Akşam oldu yine bulutlarda matem havası,
Kim bilir hangi omuzundadır eli.
Köklü çınar denilen başlarında babası,
Eksik olmaz yükü, bu sonbahar yeli.

Göklere savurur içindeki fırtınayı,
Gözünde damladır yapraktaki kırağı.
Hangi talihli bulur içimdeki babayı,
Ağır ağır yürüyor belirsizliğe ayağı.

Başlarda yüktür merhamet kamçıları,
Sokak ortasında yürüyor bir küheylan.
Bir yel savurur ki taşır sancıları,
Yorgunluğunu izliyor parçalı aynalardan.

Gün ağarmak üzere yine çok kararlı,
Lal olmuş sanki çaresiz düşünceler.
Hayalini kuruyor merhametin çok sabırlı,
Bir hayal ki umuduyla açılır pencereler.