Mâtem Şiiri - H Mesut Şener

Ürperir, içerisinde bir mâtem..
Yalnızlığını kime arz edeceksin,
Ey baht-ı kâre!
Yanar ciğerin, yanar ki hem de ne pâre..
Yakarışlarım olursun..
Her bir zerresinde sen,
Senin kokun...en derinde bir yerde.
Avuç içerisinde tükenmeyeceksin,
Sen Leylanın Mecnuna aitliğisin!
Dokunmasın gözlerine kimse,
Bakmasınlar sana benim gözümle.
Duyamazlar sesini benim duyduğum gibi,
Sessiz denizlerin ürkek martısı,
Gökyüzünün en mavisi.
Tükenişim olursun..
Ey karanlık şahit tutsam seni bu yemine?
Hayır..değil, çekilecek dert değil
Yanma sen benim gibi..
Düşme çıkmazlara,
Dolaşırım ki ben hep; avâre avâre..
Keremin Aslısına yandığı yerde..
Kör bir kuyudur o belde...