Ve şimdi matem var gecede.
Süslediğim odaların ışıkları bir bir sönüyor.
Ruhum can çekişiyor eski bir bedende.
Şimdi matem var günümde.
Kulağımda eski bir melodinin yarım kalmış kederli sözleri.
Mırıldanmaya bile mecalim yok artık.
Bir kasvettir çökmüş üzerime.
Yolum uzun, yolcuydum hep
Birazda yorgun ve sus ve pus olmuş ruhum şimdilerde.
Ve şimdi Özlem var heybemde
Kime olduğunu neye olduğunu tarif edemediğim bir garip Özlem işte.
Hani şu tecritten yeni çıkmış mahkumların Güneş'e bakması gibi öyle bir şey işte.
Terkedilmiş tarihlerden, sise bulanmış yollardan ve siyaha boyanmış geceden kalma...
Adını tarif edemediğim, içimde büyüttüğüm yorgun bir ben var aslında.
Ne çocuksu, ne olgun.
Ne suskun
Ne durgun
Ne coşkun
Ne de yanlız ve kederli... bir ben işte.
Oracıkta.
Bazan bir tende,
Bazan savruk bir bedenin içinde
Öylesine bir ben ve tek bildiğim özlediğim bir ten işte ....
Kayıt Tarihi : 3.6.2020 11:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!