orada da karşısına biri çıkınca
bir kez daha beyaz kareye gitti
dimdik yürüyerek
artık orada duramazsın diyordu biri
nereye gitse
en son siyah karede gördüm onu
o sırada bir darbeyle koltuğun altına kaçtım
çaya uzanırken eli çarpmıştı herhalde bizi yiyen adamın
benimle beraber necati de düşmüştü
necati ya, bizim fillerden biri
ama o kolay yerdeydi
hemen buldular
beni göremediler
iyi saklanmıştım
aslında pek de dikkatli bakmamışlardı
aman boşver
ne de olsa siyahların piyonuydum
yerime bozuk para da konabilirdi
sonra
depremden sonra yanıma düşen zülfikar anlattı
zülfikar mı
beyazların kalesi
oyun fazla sürmemiş
şahımızı vurmuş beyazların veziri hasan efendi
siyah karelerin birinde
Kayıt Tarihi : 19.3.2002 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!