Masumiyet Kokartı Şiiri - Yasemin Günay

Mâsumiyet Kokartı

Bekleyin bir kenarda
Anlamsız telâşlarım
Ucuz kahramanlıklar
Gündelik endişeler
Yerli-yersiz korkular
Yol verin gelsin biraz
Yanıma çocukluğum

Birkaç anı getirsin
Bana çok uzaklardan
Ağız dolusu gülüş
Hesapsızca , öylece..
Sarı sapsarı güller
Koku saçan gizlice...
Ve akşam sevinçleri
Eski Ramazan’ların
Erzurum ‘da yaşanan,
Tıpkı bir âyin gibi
Tekrarlayan bir zaman

Yanımdaki küçük kız
O benim çocukluğum
Sizler göremezsiniz
Sarı çocuk saçları
Haşarı bakışları
Meydan okur herşeye
Hayal edemezsiniz
Bazen elimden tutar
Çeker durur her yana
Ondandır sık sık bende
Anlık kararsızlıklar
Sırtıma da tırmanır
Bazen gıdıklar beni
Sebep olur bendeki
Zamansız gülmelere..
Anlam veremezsiniz
Omzuma çıkar bazen
Cee yapar sizlere
Kayıtsız kalmazsınız
Onun yaptıklarına
Gülersiniz belki de
Mütemadiyen bana...

Sadece bende değil
Herkeste bir çocuk var
Korkunç bir zorbada da
Acımasız katilde
Yanından geçilmeyen
En kibirlide bile

Görünmüyor olsa da
Hiç bir yan,mâsum olan
Saklıdır her insanda
Bir taraf,çocuk kalan

Gözlerinden güler hep
Size muzip bir çocuk
Dinleyin o çocuğu
Kesin konuşur sizle
Sözcükler arasında
Belki yakalarsınız
Küçücük bir dikkatle

Affedersiniz belki
Her insanı ebedi...

Bizi başka şey değil
Mâsumiyet kurtarır
-Çocuksu yanlarımız-
Herkes diğerindeki
O çocuğu bulunca
Kurtulacak tüm dünya