Ne bir bebeğin ilk kokusu,
Nede bir ekmeğin mis kokusu kaldı üstümüzde...
Masumiyeti şiirlerde, şarkılarda yitirdik,
Birde çocukken oynadığımız bilyelerde...
Saklambaç olurduk kimi zaman,
Hayattan saklanırdı bazılarımız...
Güzeldik, masumduk, sevimliydik, sevilirdik,
Sevdikmi kocaman severdik, küçücük yüreklerimizle,
Özledikmi utanmadan söylerdik beklediklerimize,
Ağlarken gizlemezdik gözyaşlarımızı köşelerde...
Biz kimmiydik,
Büyüdükçe kaybettiğimiz, Masumiyettik !
Ve artık, masum değiliz hiç birimiz.
2012/İstanbul
Ünsal KıratlıKayıt Tarihi : 11.4.2025 19:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!