Karışır anımsamak istemediğim hayatıma gerçek yüzün
Bugünümü bulamayan, yarınıma el atmakta sessiz bir hüzün
Kırık duvarlarına pencere açmış ürkek ruhum
Çocukluğum,
İntiharlarım, bu çekingen yüzüm
Nasırlı parmaklarla söndürülmüş kızgın ateşim mum misali
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ruhumu vererek aşkımın şarkısını dinlemekteyim onun gül dudaklarından
Boşluğuma kemer atan sessiz eller hasretinle okşanan ...yüreğine sağlık..
cenk aksl
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta